Szwalnia Wave Group » Co warto wiedzieć o tkaninie

Igła z kości, czyli długa historia krawiectwa

WaveGroup — Thu, 26 Jan 2017 09:10:39 +0000

Kiedy stworzono pierwszą igłę? Kto wynalazł maszynę do szycia? Jak wygląda krawiectwo obecnie? Zapraszamy do krótkiej lektury długiej historii krawiectwa.

Historia krawiectwa jest dłuższa, niż przypuszcza większość z nas, a w dodatku ma olbrzymie znaczenie historyczne i społeczno-polityczne. Choć dziś możemy już zamówić kilkaset czy nawet kilka tysięcy identycznych modeli ubrań, dawniej każda sztuka była unikatowa i okupiona wieloma godzinami żmudnej pracy. Jak zmieniało się krawiectwo na przestrzeni lat?

Prehistoria ubioru

Krawiectwo znamy jako ludzkość od paleolitu, czyli powstało jakieś 30 tysięcy lat p.n.e. Co prawda nie tworzono jeszcze wtedy wyszukanych koronek czy zamków błyskawicznych, nie było nawet porządnych wykrojów, a jedynie łączono ze sobą kawałki skór, ale już wtedy znana była ludzkości igła! Wykonywano ją z kości i nie była zakończona uszkiem, a rozdwojeniem, między które wsadzano służące za nitkę jelito lub ścięgno.

Moda Kleopatry i Juliusza Cezara

Więcej o krawiectwie wiemy z historii starożytnej Grecji, Egiptu i Rzymu. Wtedy szyciem i upinaniem szat zajmowali się niewolnicy. Zdawałoby się, że owinięcie się tkaniną na wzór starożytnych, nie wymaga wielkich umiejętności. Nic bardziej mylnego! Częściowo materiał się zszywało, resztę podpinało zdobnymi szpilkami, ale do dziś nie wiemy do końca, jak osiągano efekt znany nam z malowideł. Co ciekawe w XV w. p.n.e. w Egipcie wynaleziono nożyce. Początkowo był to zaostrzony pręt wygięty w kształt U, nożyczki w dzisiejszej formie wymyślono w starożytnym Rzymie w I w.n.e.

Średniowieczny cech krawiecki

Pierwsze wzmianki na temat cechu krawieckiego w Polsce pochodzą z końca XIII w. z terenów Warszawy. Rodzaj ubioru świadczył już wtedy o randze, dlatego cechy dzieliły się na:

klasztorne,
dworskie,
miejskie,
folwarczne;
wiejskie.

Krawiectwo obejmowało również różne specjalizacje. W warsztatach zatrudniano krojczych zajmujących się wykrojami, mankietników, bieliźniarzy, koronkarzy itd. Z czasem krawiectwo zaczęło nabierać impetu, ubrania były coraz bardziej skomplikowane, przez co ich wykonanie stało się czasochłonne, dlatego inni krawcy zajmowali się szyciem sukien, inni kontuszy, a jeszcze inni szarawarów.

XIX-wieczna rewolucja – maszyna do szycia

Jak można się domyślić, przełomowym momentem dla krawiectwa było wynalezienie maszyny do szycia. Początki jednak były ciężkie. Pierwsza maszyna skonstruowana w 1755 r. okazała się niestety niepraktyczna, druga wymyślona przez francuskiego krawca Barthelemy Thimonnier w 1830 r. była już o niebo lepsza, niestety szyte przez nią ubrania szybko się pruły. Problem udało się rozwiązać dwóm Amerykanom, a Izaak Singer dodatkowo wyposażył ich maszynę w stopkę przytrzymującą materiał. W ten sposób powstała maszyna, którą znamy dziś i choć z manualnej stała się elektryczną, a najnowocześniejsze maszyny mają zaprogramowanych 300 ściegów czy opcję szycia wstecznego, to w gruncie rzeczy niewiele się zmieniły od tamtych czasów, które spokojnie możemy nazwać rewolucją w historii krawiectwa.

Krawiectwo dziś

Jeszcze nasze babcie bez trudów obsługiwały maszyny do szycia, dziś umiejętności krawieckie posiadają jedynie osoby wykształcone w tym kierunku. Dzięki rozwiniętej technologii mamy możliwość tworzenia identycznych projektów hurtowo i bez obaw o utratę jakości produktu. Dysponujemy niemalże nieograniczonymi ilościami najróżniejszych materiałów najwyższej jakości, a także doskonałym sprzętem, jednakże mimo to sztuka krawiecka nadal wymaga niezwykłej precyzji i cierpliwości, a także doświadczenia i umiejętności nabywanych latami.

A jakie wynalazki przyniesie przyszłość? To się jeszcze okaże!

Artykuł Igła z kości, czyli długa historia krawiectwa pochodzi z serwisu Szwalnia Wave Group.

Czym jest Gramatura i do czego szwalnia odzieży jej używa?

WaveGroup — Tue, 15 Dec 2015 11:26:19 +0000

Gramatura to waga jednego metra kwadratowego materiału wyrażona w gramach. Jeżeli wytniemy z materiału kwadrat o wymiarze 100x100cm i następnie ten kawałek zważymy, uzyskamy odpowiedź na pytanie, jaka jest gramatura danego materiału. Grubsze i bardziej zbite tkaniny i dzianiny mają naturalnie większą gramaturę od delikatniejszych i cieńszych materiałów.

Istnieją również dwa inne sposoby wycinania wymaganego kawałka materiału:
Wykrojenie koła o powierzchni 100cm2 przy pomocy specjalnego wykrojnika

Wykrojenie jedynie niewielkiego kawałka materiału 10 x 10 cm – ta metoda daje większą oszczędność materiału, ale wymaga precyzyjnej wagi elektronicznej, w przeciwnym wypadku grozi ona wysoki margines błędu.
Wyższa gramatura nie oznacza wyższej jakości dzianiny. Warto o tym pamiętać, gdyż niektóre sklepy internetowe bądź portale starają się tak właśnie przedstawić gramaturę. Ta określa jedynie masę dzianiny na jednostkę powierzchni. O jakości tkaniny świadczy wiele innych czynników. Jeżeli producent odzieży reklamowej lub firmowej zachwala swoje wyroby, podając za „dowód” wysokiej jakości odzieży właśnie gramaturę to jest to jedynie zna braku doświadczenia lub nieprzemyślanego marketingu. Na przykład, koszulka wykonana z grubszej niż standardowa przędzy bawełnianej, a zatem i cięższej i gorzej przepuszczającej powietrze staje się bardziej podatna na powstanie uszkodzeń mechanicznych na skutek prania, czy zwykłego użytkowania. Wysokiej jakości materiał z cienkiej przędzy jest trudniejszy do wyrobu i droższy. Jakość tkaniny, odpowiednie cięcie materiału i solidne wykończenia szwów – to są jedne z cech, które świadczą o wysokiej jakości. Oczywiście odzież o nieproporcjonalnie lekkiej gramaturze, może być dowodem na słabą jakość dzianiny lub tkaniny.

Kolor ciężaru
Kolory stosowane w produkcji odzieży mają wiele funkcji, zastosowań i nawet przypisuje im się duże znaczenie w sposobie, jaki jesteśmy odbierani przez innych. Kolor może mieć również znaczenie na gramaturę materiału. I nie chodzi tutaj o jakiegoś rodzaju iluzję optyczną, a o prosty fakt: mianowicie pigmenty stosowane do barwienia tkanin posiadają również swoją wagę. Im kolor tkaniny lub dzianiny jest ciemniejszy, lub intensywniejszy, tym więcej pigmentu zastosowano w jego produkcji. Dlatego porównując ten sam krój koszulki białej a kolorowej, mogą zdarzyć się niewielkie różnice w gramaturze.

Uncja jeansu
Gramatura jeansu mierzona jest nieco inaczej niż pozostałych tkanin. Grubość denimu określana jest w uncjach, jedna uncja wynosi 28,35 gramów. Parametry mierzonego skrawka jeansu nie liczy się w metrach, a jardach, jeden jard równy jest 0,9 metra. Jednak również w przypadku jeansu – gramatura, nie jest wyznacznikiem jakości.

Artykuł Czym jest Gramatura i do czego szwalnia odzieży jej używa? pochodzi z serwisu Szwalnia Wave Group.

Dzianina, czy Tkanina czy wiesz, którą z nich masz na sobie?

WaveGroup — Thu, 10 Dec 2015 11:24:25 +0000

Choć w mowie potocznej określenia takie jak tkanina i dzianina, często używane są zamiennie, w rzeczywistości pomiędzy tymi materiałami istnieją znaczne różnice zarówno w produkcji, jak i zastosowaniu. Szwalnia odzieży Wavegroup jako producent odzieży firmowej, reklamowej i roboczej na co dzień posługuje się wysokogatunkowymi polskimi dzianinami i tkaninami. Dlatego możemy przedstawić Państwu znaczące różnice pomiędzy Dzianiną a Tkaniną.

Można by zacząć od tego, że dzianina jest dziana, a tkanina… tkana. Tak, ale dla osób niezapoznanych z procesami, jakie zachodzą w szwalni, niewiele takie stwierdzenie wytłumaczy. Dzianinę i Tkaninę różni proces produkcji, a prościej mówiąc: sposób splatania nitek.

Dzianina tworzona jest z pojedynczej nici na osnowarkach lub szydełkarkach. Wytwarzana jest z przędzy, tworzącej oczka łączących się ze sobą tworząc powierzchnie materiału.
Tkanina tworzona jest z 2 różnych nitek: osnowy i wątku. Są one ze sobą przeplatane w „kratkę”. Pomiędzy napiętymi pionowo nitkami osnowy przeciągane są poziomo nitki wątku.

Choć cechy odzieży w znacznej mierze determinuje to, z jakiego materiału zostały stworzone (jedwab, len, bawełna etc.) to sposób splatania nitek również ma na nie swój wpływ. Tkaniny są szczelne, przez co lepiej chronią przed wiatrem, co jednocześnie oznacza, że są mniej przewiewne. W porównaniu do dzianin są sztywniejsze i mniej dopasowujące się do kształtu ciała. Przy progresie technologii i zastosowaniu nowych technik w przemyśle włókienniczym coraz częściej stwarza się tkaniny elastyczne. Z tego względu nie jest tak łatwo, jak kiedyś gołym okiem rozpoznać dzianinę od tkaniny. Elastyczne tkaniny stosuje się, chociażby przy produkcji damskich bluzek, które zachowują elegancję przy odpowiedniej sztywności kroju, a jednocześnie są wystarczająco elastyczne, by dobrze dopasować się do ciała.

Inaczej sprawa się ma z dzianinami, których istnieje obecnie bardzo wiele odmian o różnych właściwościach i nie łatwo wskazać cechy charakterystyczne dla ich wszystkich. Jednakże ich podstawową różnicą pozostaje elastyczność i miękkość, którą dzianina zawdzięcza poruszaniu się nitek w splocie dzianiny. Dzianina zwykle będzie przyjemniejsza w dotyku i dawać będzie większe uczucie komfortu i pozwoli skórze „oddychać”.

Współczesny przemysł włókienniczy sam stał się elastyczny i dopasowany do klienta. Każdy producent odzieży pracuje obecnie z mieszanymi materiałami lub klasycznymi plecionymi przy użyciu nowych technik. Zastosowanie materiałów naturalnych, syntetycznych i mieszanych, oraz różne techniki splotu pozwala na uzyskanie bardzo dużej gamy różnorodnych produktów, z których powstać może odzież do codziennego użytku, jak również robocza, czy sportowa. Profesjonalna szwalnia odzieży musi doskonale znać się na właściwościach tkanin i dzianin, by końcowy produkt czerpał jak najwięcej korzyści z zalet oferowanych przez dany materiał i zastosowany na nim splot.

Artykuł Dzianina, czy Tkanina czy wiesz, którą z nich masz na sobie? pochodzi z serwisu Szwalnia Wave Group.

Leksykon Tkanin od A do Z – część 3

WaveGroup — Tue, 24 Nov 2015 11:22:09 +0000

Tkaniny, dzianiny, materiały różnią się od siebie nie tylko wyglądem i dotykiem, ale dziesiątkami różnych cech takimi jak termo-aktywność, przepuszczalność powietrza, elastyczność, podatność na gniecenie i wielu innych. Wprawny producent odzieży musi doskonale znać wszystkie silne i słabe strony materiałów by w szwalnia mogła stworzyć najwyższej jakości produkty firmowe i reklamowe.

Inlet
Tkanina bawełniana (czasem z dodatkiem włókien poliestrowych) bardzo gęsto i grubo tkana splotem płóciennym, skośnym, atłasowym lub diagonalnym. Jest to tkanina stosowana do produkcji tak zwanych „wsypów”, czyli worków wypychanych pierzem, z których powstają poduszki i kołdry. W trakcie wykańczania tkanina zostaje woskowana i gładzona, dzięki czemu nie przepuszcza na zewnątrz znajdującego się wewnątrz pierza.

Jedwab
Produkcja jedwabiu ma już ponad 5000 lat i pochodzi ze starożytnych Chin, gdzie przez wieki strzeżona była tajemnica produkcji tego niezwykłego materiału. Jedwab to proteinowa wydzielina produkowana przez gruczoły gąsienic jedwabnika morwowego oraz jedwabnika dębowego, do budowy kokonów. Wydzielina w kontakcie z powietrzem zastyga w podwójne włókno. Kokony jedwabnika zanurza się następnie w gorącej wodzie i zawija na szpulę. Wartościowe włókno znajduje się wewnątrz kokonu (zewnętrznej warstwy nie da się rozplątać). Jeden kokon stworzony jest z pojedynczej cieniutkiej nitki o długości od 900 metrów do 1100 m.

Kaszmir
Najbardziej wartościowa i luksusowa naturalna tkanina na świecie. Jest to wełna pochodzenia zwierzęcego, produkowana z kóz kaszmirskich wypasanych w Himalajach. Sierść używana do produkcji kaszmiru pochodzi tylko z podbrzusza i pachwin kóz gdzie sierść jest najdelikatniejsza. Proces ten umożliwia pozyskanie zaledwie 150 gram włókna jednej kozy w ciągu roku. Sprawia to, że ta nie łatwa do pozyskania tkanina ma wysoką cenę. Na terenach gdzie żyją chronione obecnie kozy kaszmirskie, noce bywają mroźne, a temperatura spada do 40 stopni poniżej zera. Wyrabiana z kaszmiru odzież charakteryzuje się dlatego kilkukrotnie lepszą termoizolacją niż owcza wełna. Kaszmir jest jednocześnie bardzo delikatny, cienki i miękki, a niebarwiony może występować w bieli, szarościach i brązach.

Krepa
Nazwa tej tkaniny pochodzi od łacińskiego słowa „crispus” co oznacza kędzierzawy lub kręcony. Krepa to nazwa dla tkanin z charakterystyczną „grudkową” fakturą powierzchni uzyskaną dzięki skręconym nitkom wątku i osnowy. Tkanina o płóciennym splocie krepowym, tkana z pojedynczej czesankowej i zgrzebnej przędzy. W zależności od przędzy może mieć różną grubość i ciężar. Materiał sprężysty i miękki w dotyku, zwykle matowy.

Len
Produkcja lnu sięga niezwykle odległych czasów 7500 p.n.e. i rozpoczęła się w starożytnym Egipcie. To właśnie z lu wykonane są całuny, w które obwinięte były mumie. Tkanina naturalna pochodzenia roślinnego, lecz często dodaje się do niej włókien poliestrowych, gdyż czysty len ma tendencję do bardzo szybkiego gniecenia się. Proces produkcji lnu jest skomplikowany i wymaga zastosowania różnych technik drapania, mydlenia, suszenia, łamania, moczenia i czesania. Len charakteryzuje się dużą odpornością na rozciąganie i tarcie, nie elektryzuje się, jest bardzo przewiewna i odporna na pranie w wysokiej temperaturze.

Artykuł Leksykon Tkanin od A do Z – część 3 pochodzi z serwisu Szwalnia Wave Group.

Leksykon Tkanin od A do Z – część 2

WaveGroup — Thu, 12 Nov 2015 11:21:39 +0000

Tkanina to nic innego jak materiał odzieżowy stworzony z osnowy i wątku, czyli dwóch układów nici, które przeplatane są ze sobą według ustalonego schematu, określonego jako splot. Czynniki takie jak grubość nitek, gatunek materiału, technika produkcji czy rodzaj zastosowanego splotu mogą stworzyć wiele różnych tkanin. Czym charakteryzuje się każda z nich?

Denim
Zwana popularnie jako Dżins. Prawdziwy Denim stworzony jest całkowicie z bawełny. Wykonana w splocie skośnym przy użyciu dwóch kolorów osnowy i wątku. Jedne z nitki zostają w kolorze naturalnym, a inne ufarbowane są na charakterystyczny niebieski kolor. Dziś dzięki mieszaniu tkanin najczęściej z wiskozą, poliestrem i elastanem istnieje wiele odmian Dżinsu.

Diagonal
Tkanina o splocie skośnym, wykonana z bawełny lub wełny często lekko filcowana. Wytwarzana w odwracalnym splocie skośnym o czterech lub sześciu końcach. Wykonanie powoduje utworzenie wyraźnych prążków a materiale charakterystycznych do tej tkaniny. Słowo Diagonal oznacza ukośny, skośny w języku angielskim ze względu na splot wykorzystany w produkcji.

Donegal
Nazwa tej tkaniny pochodzi od hrabstwa w Irlandii o tej samej nazwie, gdzie oryginalnie rozpoczęto produkcję tkaniny. Tworzona ze splotu płóciennego z ciemnym wątkiem oraz jasną osnową. Wykonywany z wełny, włókien syntetycznych lub mieszanych. Materiał gęsty, podobny do Tweedu, charakteryzuje go zgrubienie powierzchni wynikające z nierówności przędzy, co nadaje m szorstkiej faktury.

Filc
Wyrób filcu sięga odległych czasów do 6500 p.n.e. wykorzystywanego między innymi na terenach obecnej Turcji. Tkanina ta najczęściej wykonana jest przy wykorzystaniu sierści zwierząt hodowlanych, choć może być dziś również stworzona przy użyciu sztucznych włókien. Filc otrzymuje się dzięki procesowi Spilśniania, czyli poprzez łączenie włókien w gęstą masę przy użyciu gorącej pary wodnej, słabych roztworów kwasów lub zasad i dużego nacisku, lub tarcia. Spilśniarki, czyli maszyny używane w procesie produkcyjnym filcu, ubijają i wałkują włókna tkaniny, dzięki czemu zyskuje ona duże właściwości izolacyjne.

Flanela Bawełniana
Tkanina bawełniana lub z domieszką poliestru z lekką okrywą i wyraźnym płóciennym, lub diagonalnym splotem, przez co jest odporna na uszkodzenia. Należy do grupy tkanin z okrywą runową (włókienną). Posiada dobre właściwości termoizolacyjne. Podlega procesowi „drapania” jednostronnemu lub dwustronnemu, przez co uzyskuje efekt „włochatej” powierzchni. Stosowana do wyrobu pościeli, piżam, bielizny, ubrań dziecięcych ze względu na bycie „miłą” w dotyku.

Flausz
Tkanina wełniana, bawełniana lub z włókien mieszanych, podwójnie pleciona o splocie skośnym przy lekkim skręceniu nitek. Charakteryzuje się miękkością, grubością i niewielkimi „włoskami” na powierzchni. Flausz podlega mechanicznym lub ręczny, procesom wykończenia tkaniny: „drapaniu”, czyli wydobywaniu na powierzchnią tkaniny zakończenia włókien okrywy i „folowaniu”, czyli częściowemu spilśnianiu i zagęszczaniu włókna.

Gabardyna
Materiał wynaleziony pod koniec XIX wieku, a jej nazwa pochodzi od „Gabartin” – jest to nazwa francuskiego salonu mody, który jako pierwszy produkował tego typu tkaninę. Tkanina o splocie skośnym lub diagonalnym pochodnym, wykonana z połączenia włókien wełnianych, bawełnianych i wiskozowo-poliestrowych. Gabardyna poddawana jest merceryzowaniu w procesie wykańczania, czyli nasączana zimnym roztworem sody kaustycznej i uciskana na całej długości. Proces ten nadaje jedwabnego połysku i zwiększa wytrzymałość tkaniny oraz częściowo nadaje jej wodoodporne właściwości. Posiada charakterystyczne prążki po obydwu stronach tkaniny.

Artykuł Leksykon Tkanin od A do Z – część 2 pochodzi z serwisu Szwalnia Wave Group.

Leksykon Tkanin od A do Z – część 1

WaveGroup — Wed, 30 Sep 2015 10:12:49 +0000

Tkanina to nic innego jak materiał odzieżowy stworzony z osnowy i wątku czyli dwóch układów nici, które przeplatane są ze sobą według ustalonego schematu, określonego jako „splot”. Czynniki takie jak grubość nitek, gatunek materiału, technika produkcji czy rodzaj zastosowanego splotu mogą stworzyć wiele różnych tkanin. Czym charakteryzuje się każda z nich?

Aksamit
Aksamit wywodzi się z Indii i należy do grupy tkanin zwanych pluszami. Wykonywany z jedwabiu, wiskozy bądź ich mieszanki. Splot płócienny o charakterystyczną krótką i wysoką okrywą włosową uzyskaną przez wprowadzenie między nitki osnowy i wątku dodatkowych nitek runowych w formie pętelek, rozcinanych lub nie. Tkanina miękka i pięknie układająca się.

Atłas
Atłas wywodzi się z Bizancjum, a jego nazwa w języku arabskim oznacza „gładki”. Wytwarzany jest najczęściej z włókien bawełnianych i wiskozowych choć czasem wykonywany był z jedwabiu. Charakteryzuje się różniącą się fakturą obu stron, gdyż gładki jest jedynie z jednej strony, a z drugiej zaś matowy. Poza zastosowaniem w produkcji odzieży, atłas stosowany jest w obiciach eleganckich mebli (np. foteli). Jednym z rodzajów atłasu jest satyna, stosowana chociażby do eleganckiej pościeli.

Batyst
Produkowany w XIII wieku we francji, jego nazwa pochodzi o od francuskiego wynalazcy Batiste’a Chambray. Batyst to tkanina bawełniana, choć czasem i jedwabna bądź wykonana z włókien mieszanych. Tkanina stworzona z luźnego splotu płóciennego, bardzo przewiewna, cienka i lekka.

Bangalina
Wywodzi się z Indii, a jej nazwa wywodzi się bezpośrednio od bengalskiej prowincji w Indii, gdzie miała swój początek. Tkanina mieszana powstała z włókien syntetycznych i naturalnych, najczęściej jej osnowa jest jedwabna, a wątek bawełniany lub rzadziej wełniany. Tkana splotem płóciennym lub dwuprawym. Charakteryzuje się gęstością osnowy, ziarnistą powierzchnią i wyraźnym poprzecznym prążkowaniem.

Bukle (Bouclé)
Z języka francuskiego: kręcony, kędzierzawy; pętelka. Bouclé to tkanina stworzona z nici o różnych kolorach lub odcieniach, oraz z włóczek różnej grubości i nieregularnej strukturze. Charakterystyczny dla tej tkaniny jest brak widocznych nierównych szwów, dzięki jej nieregularnej powierzchni. Tkanina o splocie płóciennym bez ograniczeń co do wzorów.

Cordura
Tkanina syntetyczna stworzona i opatentowana przez firmę DuPont. Cordurę wykonuje się z poliamidu z powłoką poliuretanową z apreturą teflonu. Materiał bardzo odporny na przetarcia, ale nie w pełni wodoodporny. Jej niezwykła odporność na przedarcia i warunki atmosferyczne w każdej temperaturze sprawia, że stosowana jest w produkcji plecaków turystycznych, czy ubrań dla motocyklistów lub płetwonurków. Obecnie Cordura stała się osobną marką i występuje kilka jej odmian, w których koncern DuPont wytwarza między innymi termoaktywną jej wersję.

Drelich
Nazwa tej tkaniny pochodzi od niemieckiego słowa drellieren, które oznacza „skręcać” „wić się”. Drelich to mocna gruba tkanina płócienna, lniana lub bawełniana, która dzięki gęstemu splotowi skośnemu z potrójną osnową i wyraźnym splotem diagonalnym jest bardzo mocna i wytrzymała. W produkcji odzieży stosowana zwykle do roboczych lub wojskowych ubrań, jak również różnego rodzaju pokrowców.

Artykuł Leksykon Tkanin od A do Z – część 1 pochodzi z serwisu Szwalnia Wave Group.

Test ognia – jak przy pomocy ognia poznać prawdę o tkaninie

WaveGroup — Mon, 28 Sep 2015 10:10:29 +0000

Badania prowadzone w ostatnich latach wykazują, że gwałtownemu pogorszeniu ulega jakość tkanin dostępnych na rynku. Zjawisko to można zaobserwować nawet w markowych sklepach odzieżowych. Często sprzedawane materiały oznaczone jako naturalne, zawierają domieszkę syntetyków. Z racji długiego i skomplikowanego procesu jaki przechodzi tkanina od momentu produkcji, do trafienia na sklepową półkę, często informacja o jego prawdziwym składzie zostaje zagubiona. Więc jak możemy być pewni składu tkaniny? Z rozwiązaniem przychodzi ogień.

Od razu należy zaznaczyć, że jakiekolwiek zabawy lub testy wykonywane przy użyciu ognia mogą stwarzać realne zagrożenie i prowadzić do pożaru, jeżeli wykonuje się je nieprawidłowo. Oto co trzeba przygotować, by prawidłowo przygotować się do testu.

– Zapalniczka / mała świeczka – zapałki są nie wskazane, jako że spalają się zbyt szybko a zawarta w nich siarka może wpłynąć na rezultat testu!

– Ognioodporny pojemnik – może to być aluminiowa tacka, duży talerz lub popielniczka.

– Pęseta lub dowolne szczypczyki, którymi będziemy trzymać palący się skrawek materiału

– Skrawek materiału o wymiarach nie większych niż 4 cm2. Nie ma potrzeby palenia większych fragmentów materiału. Niewielki skrawek zapewnia większe bezpieczeństwo i emituje mniej dymu i nieprzyjemnego zapachu, niż dałoby spalenie większej ilości materiału.

Kiedy mamy wszystko przyszykowane możemy przejść do rozpoczęcia testu. Warto wybrać w tym celu odpowiednie miejsce, gdzie dym nie będzie stanowił zagrożenia, oraz gdzie przykry zapach palonego materiału nie pozostanie w powietrzu na długo.

Start
Kładziemy małą świeczkę na środku naszego naczynia i podpalamy ją zapalniczką. Następnie wybrany przez nas materiał chwytamy pęsetą lub szczypczykami (nigdy samymi palcami). Następnie nie podpalamy materiału od razu. Zamiast tego, zbliżamy materiał z boku płomienia i obserwujemy jego zachowanie. Już bowiem na tym etapie uwidoczniają się cechy naturalnych i sztucznych materiałów. Gdy widzimy dobrze jak zachowuje się na tym etapie tkanina, następnie pozycjonujemy ją nad ogniem pozwalając jej zająć się ogniem. Tutaj również obserwujemy zachowanie materiału, ale również zapach który ujawnia wiele informacji. Należy pamiętać by nie spalić nad świecą całego skrawka. Należy odsunąć tkaninę od ognia i obserwować jej zachowanie po wyjęciu z ognia. Resztkę palącego się materiału możemy odłożyć na nasze naczynie i poczekać aż się dopali by na koniec zbadać popiół i resztki ze spalonej tkaniny.

Po kilku próbach z różnymi skrawkami tkanin łatwo możemy rozpoznać różnicę pomiędzy naturalnymi, a sztucznymi materiałami na każdym z etapów. Wynik testu można porównać z poniższą tabelą.

Materiał	Zachowanie Blisko Płomienia	Zachowanie WOgniu	Zachowanie Po Wyjęciu zOgnia	Zapach Palonego Materiału	Cechy Popiołu
Bawełna	Płonie, szybko się zapala	Płonie szybko, żółty płomień	Wciąż pali się szybko, tworzy się na nim „poświata”	Zapach palonego papieru	Lekki ipierzasty popiół, czarny
Len	Płonie, szybko się zapala	Płonie wolniej od bawełny, żółty płomień	Wciąż pali się	Zapach palonego papieru	Lekki idrobny popiół, szary. Kawałek lnu po spaleniu pozostawia po sobie szary popiół który wciąż zachowuje kształt skrawka materiału
Tencel, Rayon (sztuczny jedwab pochodzenia naturalnego)	Płonie, szybko się zapala	Płonie szybciej od bawełny, jaskrawy żółty płomień	Wciąż pali się szybko ale nie ma poświaty	Zapach palonego papieru	Lekki ipierzasty popiół, szary imiękki, dym szary
Jedwab	Tli się, kurczy od płomienia	Płonie migocząc, może pryskać	Pali się powoli, płomień zanika	Zapach palonych włosów	Czarne grudki które łatwo rozkruszyć
Wełna	Tli się, kurczy od płomienia, zapala się powoli	Płonie wolno małym migającym płomieniem, skwierczy izwija się	Przestaje się palić	Zapach palonych włosów, bardziej niż jedwab	Przypieczone czarne grudki często zostające przy krawędzi nie spalonego materiału, łatwo je rozkruszyć na pył
Nylon	Topi się bez zapalania, kurczy od płomienia	Topi się po czym płonie wolno	Płomień gaśnie	Zapach podobny do selera	Twarde „plastikowe” szare grudki, nie rozkruszą się pod wpływem nacisku
Poliester	Topi się bez zapalania, kurczy od płomienia	Topi się po czym płonie wolno	Płonie ztrudnością	chemiczny	Twarde „plastikowe” czarne grudki, nie rozkruszą się pod wpływem nacisku
Jedwab Octanowy	Topi się kurcząc od płomienia, czernieje	Rozpala się mocno, płonie szybko skwierczy, topi się ikapie jak wosk ze świecy	Wciąż płonie itopnieje	Zapach octu	Twardy czarny popiół, nieregularne grudki, trudne do rozkruszenia
Tkanina Akrylowa	Topi się kurcząc od płomienia, czernieje	Płonie gwałtownie, skwierczy itopnieje	Wciąż płonie itopnieje	chemiczny	Nieregularne, czarne grudki, któe nie rozkruszają się.
Spandex	Topi się kurcząc od płomienia, czernieje	Topi się ipali	Wciąż płonie itopnieje	Mocny, gorzki iprzykry zapach	Miękkie, elastyczne, gumowe grudki

Artykuł Test ognia – jak przy pomocy ognia poznać prawdę o tkaninie pochodzi z serwisu Szwalnia Wave Group.

Szwalnia psychologii czyli znaczenie koloru – część 2

WaveGroup — Mon, 24 Aug 2015 10:04:28 +0000

Każda firma wchodząca z klientami w kontakt przy pomocy strony internetowej, wnętrza oddziału i odzieży noszącej przej jej pracowników posiada swój dominujący kolor. Kolor ten może zostać wybrany świadomie lub powstać w wyniku losowych decyzji rożnych osób odpowiedzialnych za elementy składające się na cały wizerunek. Kolor niesie ze sobą dużą siłę przekazu i nie raz tworzy pierwsze wrażenie klienta o nas, zanim przedstawiciel firmy otworzy usta by wypowiedzieć pierwsze zdanie. Sprawa podobnie ma się też w kwestii odzieży sportowej, oddziałując na drużynę, która nosi kolory na sobie jak i drużynę przeciwną. Wybierając kolor dla odzieży firmowej lub sportowej powinieneś znać psychologiczne znaczenie kolorów. Kolor przekazuje Twoim klientom podświadomie wiele informacji, a więc jego wybór ma znaczenie dla Twojego biznesu.

ZIELONY – Harmonia, Natura, Wzrost, Dobrobyt

Odzież firmowa w odcieniu zieleni sugeruje ambicje i progres. Zielony to kolor obserwacji, stąd odnosi się do zawodów w nastawionych na słuchanie klienta. Kolor doradców adwokatów, psychologów. Tak jak zieleń drzew wnosi do miasta zdrowie i poprawę powietrza tak zielony w biznesie też odnosi się do poprawy w społeczeństwie, stąd fundacje charytatywne również odnajdą w nim sojusznika.

W wielu korporacjach, pokoje w których sadza się gości czy klientów przed ważnymi spotkaniami mają zielony kolor i nawet nazywają się potocznie „zielonymi pokojami”. Dzieje się tak właśnie ze względu na relaksujący efekt jaki kolor zielony ma na człowieka.

Zielony dobrze wpasowuje się do odzieży sportowej podkreślając zespołowość, współpracę i współdziałanie, czyli bardzo ważne cechy drużynowym działaniu. W odzieży firmowej i reklamowej wykorzystane odpowiedniego odcieniu zieleni umiejscawia przedstawiciela firmy nie jako osobę dominującą, ale jako równą klientowi i chętną do współpracy z nim. Ludzkie oko czuje się dobrze w zielonym otoczeniu. Dlatego zastosowanie zieleni w przestrzeni firmy działa uspokajająco na klientów i zachęca ich do pozostania dłużej.

FIOLETOWY Ekstrawagancja, fantazja, pomysły, zmysły

Purpurowy łączy ze sobą elementy fantazji i wyobraźni, bogactwa oraz zmysłów i odczuwania. Używany jest w biznesie w sektorach w których estetyka i uczucia mają duży wpływ na podejmowanie decyzji przez klienta, dlatego perfumy, czekolady czy upiększające kosmetyki otoczone zostaną tą barwą. Dzieje się tak dlatego, że fiolet wzmaga aktywację partii mózgu odpowiedzialnych za zmysły, a za tym smaki oraz zapachy i przyjemne dla oka produkty czy usługi będą podkreślone przez fiolet, na przykład dzięki opakowaniom w tej barwie.

Kolor wybierany często w odzieży firmowej dla pracowników drogich hoteli i lokalów usługowych, gdyż łączy element elegancji z wyczuleniem na potrzeby klienta. W psychologii marketingu purpurowy wykazał dobrą reakcję w odbiorze zarówno wśród grupy młodych odbiorców jak i starszych. Kolor silny i wyróżniający się, a mimo to nie używany tak często w biznesie jak kolory podstawowe, czyli zieleń, czerwień i kolor niebieski.

BIAŁY czystość, nieskazitelność, niewinność, nowy początek, klarowność, szczerość

W psychologii biały symbolizuje nowy początek i niezapisana kartę papieru. Biały porządkuje i uspokaja, przez co zachęca do spróbowania nowych rzeczy i działania. Nie bez powodu dominuje jako barwa odzieży sektora medycznego. Dzieje się tak dlatego gdyż oddziałuje uspokajająco i wzbudza zaufanie. Biały kolor nie maskuje plam, a każde powstałe na takiej powierzchni zabrudzenie widać gołym okiem. Ta „szczerość” bieli przenosi się na odbiór noszącej go osoby jako takiej, która nie chce i nawet nie może nic ukryć. Coś czego od naszego lekarza bardzo byśmy oczekiwali. Poruszając temat bieli w odzieży nie sposób pominąć sukni ślubnej, która uosabia przecież niewinność, szczerość oraz nowy początek.

Biel bardziej niż jakikolwiek kolor odbija promienie słoneczne, przez co decyduje o tak częstym wybraniu go jako koloru ścian. W upalne dni, biel to niezrównany sojusznik co szczególnie korzystnie oddziałuje w przypadku odzieży sportowej.

BRĄZOWY – komfort, solidarność, dojrzałość, siła

Barwa odnosząca się do pozyskania dóbr materialnych, komfortu. Kolor neutralny stwarzający atmosferę prywatną i aurę bezpieczeństwa. Kojarzony z ziemią i drzewami brąz ma swoje odzwierciedlenie w biznesie w podkreśleniu tradycji, stabilności i bezpieczeństwa. Kurierzy, przedstawiciele policji w niektórych krajach posiadają mundury w tym właśnie kolorze wykorzystując jego walory do przekazania kojącej i uspokajającej aury jaką on emanuje.

Jaką wiadomość chcesz przekazać?
Kolor może podkreślać autorytet osoby reprezentującej firmę, zachęcać klienta do kupna towarów, studzić emocje jak również wywierać wiele innych podświadomych reakcji na odbiorcy. Dzięki łączeniu kolorów możesz korzystać z dobrodziejstwa różnych cech by złączyć je w taki wizerunek jaki chcesz reprezentować. Jeżeli chcesz:
Ustanowić wiarygodność i zaufanie – kolor niebieski to najlepsze rozwiązanie
Stworzyć przyjazny wizerunek i zachęcić klienta do kontaktu – jasne zielenie, błękit a nawet pomarańczowy wspomogą Cię w tym.
Zostać zauważonym i zyskać przewagę nad rozmówcą – wybierz czerwień.
Zależy ci na wyróżnieniu się, ale nie chcesz ryzykować antagonizowania? Żółty przykuje oko odbiorcy w sposób nie agresywny.
Szukasz pewności siebie, stabilności i siły – brąz nawiąże do tych cech i pomoże wydobyć je z Twojego charakteru i je podkreślić.

Nie istnieje coś takiego jak zły kolor, jedynie jego nieodpowiednie zastosowanie. Świadomość wyboru i rozważenie pozytywnych i negatywnych aspektów każdej barwy z pewnością przyczyni się do uzyskania właściwego efektu. W korporacjach na całym świecie kolor traktuje się jako potężne narzędzie i nie zostawia się go w rękach przypadku. Zmiana źle wybranego koloru na odzieży firmowej może okazać się kosztowna, dlatego warto przemyśleć dobrze tą decyzję jak najwcześniej.

Artykuł Szwalnia psychologii czyli znaczenie koloru – część 2 pochodzi z serwisu Szwalnia Wave Group.

Szwalnia psychologii czyli znaczenie koloru – część 1

WaveGroup — Thu, 20 Aug 2015 10:01:50 +0000

Kolory mają psychologiczne i emocjonalne znaczenie dla każdego z nas. Badania prowadzone w zakresie psychologii koloru wykazują, że silnie wpływają one na pierwsze wrażenie, oraz na zwiększają aktywację poszczególnych partii mózgu. Sprawdza się to nie tylko w kulturze człowieka. Zwierzęta używają kolorystki do maskowania, odstraszania potencjalnego zagrożenia, a żywe, jaskrawe kolory niejednokrotnie są ostrzeżeniem, że dany osobnik jest śmiertelnie jadowity. Instynktowna analiza i odczytanie intencji na podstawie kolorystyki jest głęboko zakorzenione w naszej naturze.

Wiedza o wpływie jaki noszone przez nas dominujące kolory mają na odbiór w oczach innych mogą być cennym narzędziem. Jako producent odzieży reklamowej, firmowej i sportowej Wavegroup zna ten temat od podszewki. Być może jeszcze bardziej od naszego prywatnego ubioru, wiedza ta znajduje zastosowanie w odzieży firmowej i sportowej, a zatem takiej, która przemawia zarówno do klientów jak i konkurencji. Różowa drużyna piłkarska wydawałaby się przecież mniej zagrażająca, a lekarz w czarno-czerwonym fartuchu co najmniej niepokojący. Nasza szwalnia odzieży zwraca uwagę również na ten aspekt procesu produkcyjnego.

CZARNY – Siła, Elegancja, Prestiż, Bezpieczeństwo, Autorytet

Czarny kolor silny i dominujący. Całkowicie czarny strój związany jest w kulturze ze smutkiem, śmiercią i żałobą. Kontrastowe przełamanie czerni żywszym kolorem usuwa negatywny obraz zarówno w przypadku odzieży sportowej jak i firmowej. Kolor optycznie wyszczuplający, a ze względu na fakt, że odbija najniższą ilość promieni słonecznych „przyciąga” więcej ciepła. To z kolei może przyczynić się do przegrzania i wzrostu temperatury ciała, w wyniku czego mimo dominującego tonu rzadko używany jest jako kolor dla sportowych drużyn. Czerń maskuje również w znacznym stopniu proste zabrudzenia, umożliwiając schludny wygląd w warunkach w których łatwo do takich zabrudzeń może dojść. Przykładowo kominiarze ubrani w czerń wyglądają na mniej ubrudzonych sadzą. Oczywiście końcowe wrażenie jakie wywrze czarny strój definiuje również krój lub okoliczności. Odzież firmowa w kolorze czarnym w Polsce nosi chociażby policja, wykorzystując go do podkreślenia autorytetu i siły.

SZARY – Neutralny, Logiczny, Wycofany, Odpowiedzialny

Szary nigdy nie wychodzi z mody, ale nie dominuje jako bardzo popularny kolor. Bardzo neutralny kolor, który wysuwa osobowość na pierwszy plan. Niezagrażający i pasywny nie sprawdziłby się raczej jako dominujący kolor żadnego sportowego stroju. Jednak w odzieży firmowej wpasowuje się w kategorie zawodów w których emocje należy trzymać ”na wodzy”. Stąd stosowany często używany w odzieży pracowników prawa, finansów i bankowości. Szary jest elegancki i dobry na wiele okazji, ale może działać na niekorzyść gdy nosząca go osoba chce się wyróżnić, lub wspomóc pozytywne pierwsze wrażenie.

CZERWONY – Energia , Ekscytacja, Agresja, Entuzjazm

Najbardziej aktywny i energiczny kolor noszony zarówno przez kobiety jak i mężczyzn. Kolor wybierany przez osoby inicjujące kontakt i dominujące. W przypadku osoby nieśmiałej może pomóc jej odnaleźć pewność siebie. Silny jako dominujący strój drużyny sportowej, podkreślając siłę, energię i agresję sportowca. Niewiele kolorów tak szybko wyróżnia z tłumu, powód dla którego znaki stopu są właśnie w kolorze czerwonym. Czerwony kolor motywuje konsumenta do podjęcia decyzji. Pracownicy sieciowych sklepów o dużej przestrzeni często noszą odzież firmową w tym właśnie kolorze, co czyni ich łatwymi do namierzenia przez konsumentów szukających pomocy. Jeżeli chcesz zwrócić uwagę na sobie łatwo i szybko, czerwony to Twój sojusznik. Niedobry wybór dla osób, które chcą uniknąć znalezienia się w centrum uwagi lub wchodzącymi w interakcje w których naturalnie mogą wystąpić negatywne emocje.

ŻÓŁTY – szczęście, optymizm, nadzieja
Kolor łatwy dla oka do namierzenia, stąd dla słynnych nowojorskich taksówek wybrano właśnie żółty kolor. Rzadko używany jako dominujący kolor odzieży prywatnej, pomoże się wyróżniać pracownikom w żółtej odzieży firmowej. Silnie widoczny dla oka żółty to jednocześnie nie zagrażający i nie agresywny. Kolor stosowany w produktach i przestrzeniach skierowanych dla dzieci. Stymuluje ich umysł i kreatywność. Z racji na swój niezobowiązujący i rozrywkowy ton stosowany również w branży wypoczynkowo-rekreacyjnej. Żółty jest kolorem szybkim, zwraca uwagę, zachęca do działania. Przestrzeń wypełniona tym kolorem powoduje brak komfortu na dłuższą metę. Sieciowe restauracje fast-food stosują ten kolor by zachęcić do szybkiego jedzenia, szybkiego wstania i oddalenia się po skończeniu posiłku.

NIEBIESKI – spokój, szczerość, czystość, zaufanie
Kolor Uniwersalny dla odzieży zarówno kobiet jak i mężczyzn, choć często uosabiany z męskością i podawany w kontraście do różowego – przypisanego w marketingu do płci pięknej. Kolor nieba i morza więc naturalnie przyjazny dla ludzkiego oka. Niebieski kolor stymuluje obszar mózgu odpowiedzialny za zapamiętywanie informacji. Dlatego informacje na niebieskim tle (przykładowo napisy na niebieskich t-shirtach) są łatwiej zauważalne i zapamiętywane przez konsumentów. Niebieski świetnie pasuje do świata biznesu i korporacji. Jednak stosowany w odzieży firmowej i designie korporacyjnym tak często, że powoli jest z nim kojarzony, co tworzy ryzyko braku oryginalności.

Artykuł Szwalnia psychologii czyli znaczenie koloru – część 1 pochodzi z serwisu Szwalnia Wave Group.