Leksykon Tkanin od A do Z – część 2
Tkanina to nic innego jak materiał odzieżowy stworzony z osnowy i wątku, czyli dwóch układów nici, które przeplatane są ze sobą według ustalonego schematu, określonego jako splot. Czynniki takie jak grubość nitek, gatunek materiału, technika produkcji czy rodzaj zastosowanego splotu mogą stworzyć wiele różnych tkanin. Czym charakteryzuje się każda z nich?
Denim
Zwana popularnie jako Dżins. Prawdziwy Denim stworzony jest całkowicie z bawełny. Wykonana w splocie skośnym przy użyciu dwóch kolorów osnowy i wątku. Jedne z nitki zostają w kolorze naturalnym, a inne ufarbowane są na charakterystyczny niebieski kolor. Dziś dzięki mieszaniu tkanin najczęściej z wiskozą, poliestrem i elastanem istnieje wiele odmian Dżinsu.
Diagonal
Tkanina o splocie skośnym, wykonana z bawełny lub wełny często lekko filcowana. Wytwarzana w odwracalnym splocie skośnym o czterech lub sześciu końcach. Wykonanie powoduje utworzenie wyraźnych prążków a materiale charakterystycznych do tej tkaniny. Słowo Diagonal oznacza ukośny, skośny w języku angielskim ze względu na splot wykorzystany w produkcji.
Donegal
Nazwa tej tkaniny pochodzi od hrabstwa w Irlandii o tej samej nazwie, gdzie oryginalnie rozpoczęto produkcję tkaniny. Tworzona ze splotu płóciennego z ciemnym wątkiem oraz jasną osnową. Wykonywany z wełny, włókien syntetycznych lub mieszanych. Materiał gęsty, podobny do Tweedu, charakteryzuje go zgrubienie powierzchni wynikające z nierówności przędzy, co nadaje m szorstkiej faktury.
Filc
Wyrób filcu sięga odległych czasów do 6500 p.n.e. wykorzystywanego między innymi na terenach obecnej Turcji. Tkanina ta najczęściej wykonana jest przy wykorzystaniu sierści zwierząt hodowlanych, choć może być dziś również stworzona przy użyciu sztucznych włókien. Filc otrzymuje się dzięki procesowi Spilśniania, czyli poprzez łączenie włókien w gęstą masę przy użyciu gorącej pary wodnej, słabych roztworów kwasów lub zasad i dużego nacisku, lub tarcia. Spilśniarki, czyli maszyny używane w procesie produkcyjnym filcu, ubijają i wałkują włókna tkaniny, dzięki czemu zyskuje ona duże właściwości izolacyjne.
Flanela Bawełniana
Tkanina bawełniana lub z domieszką poliestru z lekką okrywą i wyraźnym płóciennym, lub diagonalnym splotem, przez co jest odporna na uszkodzenia. Należy do grupy tkanin z okrywą runową (włókienną). Posiada dobre właściwości termoizolacyjne. Podlega procesowi „drapania” jednostronnemu lub dwustronnemu, przez co uzyskuje efekt „włochatej” powierzchni. Stosowana do wyrobu pościeli, piżam, bielizny, ubrań dziecięcych ze względu na bycie „miłą” w dotyku.
Flausz
Tkanina wełniana, bawełniana lub z włókien mieszanych, podwójnie pleciona o splocie skośnym przy lekkim skręceniu nitek. Charakteryzuje się miękkością, grubością i niewielkimi „włoskami” na powierzchni. Flausz podlega mechanicznym lub ręczny, procesom wykończenia tkaniny: „drapaniu”, czyli wydobywaniu na powierzchnią tkaniny zakończenia włókien okrywy i „folowaniu”, czyli częściowemu spilśnianiu i zagęszczaniu włókna.
Gabardyna
Materiał wynaleziony pod koniec XIX wieku, a jej nazwa pochodzi od „Gabartin” – jest to nazwa francuskiego salonu mody, który jako pierwszy produkował tego typu tkaninę. Tkanina o splocie skośnym lub diagonalnym pochodnym, wykonana z połączenia włókien wełnianych, bawełnianych i wiskozowo-poliestrowych. Gabardyna poddawana jest merceryzowaniu w procesie wykańczania, czyli nasączana zimnym roztworem sody kaustycznej i uciskana na całej długości. Proces ten nadaje jedwabnego połysku i zwiększa wytrzymałość tkaniny oraz częściowo nadaje jej wodoodporne właściwości. Posiada charakterystyczne prążki po obydwu stronach tkaniny.